کودک دیرآموز یا کند ذهن
کودک دیرآموز یا کند ذهن
کودک دیرآموز یا کند ذهن فاقد عقب ماندگی ذهنی، اما دارای محدودیت در یادگیری است. معمولاً روی کودکان تشخیص اختلال یادگیری گذاشته می‌شود که میزان یادگیری آنها از توان هوشی‌شان کمتر باشد.
این یک واقعیت است که موفقیت تحصیلی در مدرسه محصول مشترک توانایی ذهنی و خواستن است اما کودکانی که بهره هوشی پایینی دارند با کودک باهوش قابل مقایسه نیستند چرا که باید دید توان یادگیری کودک از توانایی ذهنی او پایین‌تر است یا نه؟
اگر تشخیص اختلال یادگیری مثبت باشد کنار معلولیت ذهنی گذاشته می‌شود. افرادی هستند که در حد فاصل بین افراد عقب مانده ذهنی و افرادی که با عملکرد هوشی طبیعی قرار می‌گیرند ، درواقع این گروه از افراد را می‌توان تحت عنوان گروه افرادی که از نظر هوشی در محدوده طبیعی ضعیف هستند ، احتمالآ نمی‌توانند از همان توانایی هایی که همسالان آن ها در شرایط یکسان دارند ، بهره‌مند باشند.
چنین محدودیتی مشخصآ اثر خود را بر روی مهارتهای تحصیلی و متعاقبآ پیشرفت تحصیلی این دانش‌آموزان می‌گذارد و درنتیجه تنها نمود بارز در این دانش‌آْموزان که ما را به احتمال وجود محدودیت هایی در عملکرد آنها هدایت می‌کند همان مشکلات تحصیلی آنهاست.
برای کودک دیرآموز یا کند ذهن باید به کلینیک مشاوره و مددکاری مراجعه نمود و کمک‌های لازم را دریافت نمود.
خصوصیات سنی کودک دیرآموز یا کند ذهن
سن عقلی کودک دیرآموز از سن شناسنامه‌ای آن کمتر است که این اختلاف عبارت از حداقل سن شناسنامه‌ای آنان می‌باشد. بعنوان مثال سن عقلی یک دانش‌آموز ۱۰ ساله دیرآموز تقریباٌ بین ۷ سال تا ۸ سال می‌باشد.
روند افزایش سن عقلی در دانش‌آموزان عادی مطابق با افزایش سن شناسنامه‌ایشان است ولی در دانش‌آموزان دیرآموز به ازای هر سال که بزرگتر می‌شوند حدود ۱۰ ماه به سن عقلی آنان افزوده می‌شود و این نکته مهمی است که معلم دانش‌آموز دیرآموز، از ارفاق نمره جدآ خودداری کند زیرا از یک طرف در پایه بالاتر فرد دچار مشکلات شدیدتری خواهد شد.
ویژگی های عاطفی کودک دیرآموز یا کند ذهن
- اعتمادبه نفس پایینی دارد.
- ضعف در انگیزه دارد.
- به بازی توجه ویژه دارد.
- محبت‌پذیر است.
- دامنه توجه آنها پایین است.
راه کار کمک به کودک دیرآموز یا کند ذهن
- از زدن برچسب هایی نظیر تنبل اجتناب کنید.
- از اعمال فشار – تهدید – تنبیه پرهیز کنید.
- از هر گونه مقایسه کودک با همسالانش پرهیز کنید.
- استعدادهایش را شناسایی و شکوفا کنید.
- آموزش مهارت های شخصی و اساسی زندگی در رأس برنامه های آموزشی آن ها قرار بگیرد.